โลหิตจาง อาการทั่วไปของโรคนี้คือภาวะโลหิตจาง

โลหิตจาง ภาพทางคลินิกของโรคลำไส้ ในโรค ช่องท้อง นั้นเหมือนกับอาการของ การดูดซึมผิดปกติ ซึ่งความรุนแรงนั้นสะท้อนถึงระดับความเสียหายต่อเยื่อเมือกของลำไส้เล็กอย่างชัดเจน อาการของโรคไม่แสดงอาการไม่แสดงอาการพบได้บ่อยกว่าโรค ช่องท้อง ทั่วไปที่มีการดูดซึมผิดปกติอย่างรุนแรง ภาพคลาสสิกของโรคมีลักษณะท้องอืด ท้องร่วง น้ำหนักลด พัฒนาการล่าช้า ซึ่งปรากฏในทารกแรกเกิดเมื่อมีการเพิ่มซีเรียลในอาหารของเด็ก เด็กที่เป็นโรคช่องท้อง

ที่ไม่ได้รับการรักษาจะมีพัฒนาการล่าช้าในด้านการเจริญเติบโต น้ำหนักตัว วัยแรกรุ่น อาจมีภาวะ โลหิตจาง จากการขาดธาตุเหล็กและโฟเลต โรคกระดูกอ่อนในผู้ใหญ่อาการทั่วไปของโรคนี้คือภาวะโลหิตจางจากการขาดธาตุเหล็ก อาการของภาวะการดูดซึมอาหารผิดปกติสามารถเกิดขึ้นได้จากการตั้งครรภ์ กระเพาะและลำไส้อักเสบติดเชื้อ และการผ่าตัดช่องท้อง อาการอื่นๆ ของโรค ได้แก่ โรคโลหิตจางจากการขาด B12 โรคกระดูกพรุน เลือดแข็งตัว ปากเปื่อย

ภาวะมีบุตรยากและการแท้งบุตร ภาวะไขมันในเลือดสูง ไขมันในตับ ความดันเลือดต่ำ ตับอ่อนไม่เพียงพอ ความผิดปกติทางจิตและระบบประสาท ผิวหนังอักเสบเริม ที่มีการสะสมของ IgA เชิงเส้นในผิวหนังมีความเกี่ยวข้องกับโรค ช่องท้อง 100 เปอร์เซ็นต์ และสามารถรักษาให้หายได้ด้วยการรับประทานอาหารที่ปราศจากกลูเตน โรคช่องท้อง มีโอกาสเกิดโรคแพ้ภูมิตัวเอง มากกว่าประชากรทั่วไปถึง 10 เท่า ในหมู่พวกเขา ได้แก่ โรคเบาหวานประเภท 1 โรคต่อมไทรอยด์อักเสบ

จากภูมิต้านทานตนเอง โรคแอดดิสัน โรคโจเกรน SLE โรคไขข้ออักเสบ โรคตับแข็งน้ำดี โรคตับอักเสบภูมิต้านทานผิดปกติ โรคไตอักเสบจาก IgA โรคหลอดเลือดหัวใจตีบ โรคกล้ามเนื้อหัวใจอักเสบ ความเสี่ยงในการเกิดเนื้องอกมะเร็งในโรค ช่องท้อง ซึ่งส่วนใหญ่เป็นมะเร็งต่อมน้ำเหลือง รวมถึงมะเร็งของต่อมในทางเดินอาหารนั้นสูงกว่าประชากรทั่วไป 100 ถึง 200 เท่า การรับประทานอาหารที่ปราศจากกลูเตนจะช่วยลดความเสี่ยงใน

การเกิดโรคแพ้ภูมิตัวเองและมะเร็งที่เกี่ยวข้องกับโรคช่องท้อง การวินิจฉัยการตรวจชิ้นเนื้อส่องกล้องของลำไส้เล็กส่วนปลายด้วยการตรวจชิ้นเนื้อภายหลังจะดำเนินการกับภาพทั่วไปของโรคหรือลักษณะอาการ เช่น โรคโลหิตจางจากการขาดธาตุเหล็ก โรคกระดูกพรุนในกลุ่มเสี่ยง ญาติของเครือญาติระดับที่ 1 โรคภูมิต้านตนเองที่เกี่ยวข้อง ด้วยผลบวกของการทดสอบทางเซรุ่มวิทยาเช่นเดียวกับการตรวจส่องกล้องด้วยเหตุผลอื่น การทดสอบทางเซรุ่มวิทยาสำหรับโรคช่องท้อง

ช่วยให้สามารถยืนยันถึงข้อบ่งชี้สำหรับการตรวจชิ้นเนื้อ ดำเนินการตรวจโรคช่องท้อง ในกลุ่มเสี่ยงประเมินประสิทธิภาพของอาหารปราศจากกลูเตน และติดตามการปฏิบัติตามอย่างเคร่งครัด รวมถึงคำจำกัดความของ AT แอนติเกลียดิน แอนติเรติคูลินต่อต้าน เยื่อบุโพรงมดลูกแอนติทรานส์กลูตามิเนส การทดสอบ แอนติบอดี และสารต้านทรานส์กลูตามิเนส AT มีความไวและความจำเพาะสูง ซึ่งช่วยให้สามารถใช้ตรวจคัดกรองโรคช่องท้องได้ การรับประทานอาหาร

ที่ปราศจากกลูเตนทำให้ผลการทดสอบทางซีรั่มวิทยาลดลงและเป็นผลลบ ในกรณีที่สงสัย การพิมพ์ แอนติเจนเม็ดโลหิตขาวของมนุษย์ จะถูกระบุ เนื่องจากผู้ป่วยส่วนใหญ่มีแอนติเจน แอนติเจนเม็ดโลหิตขาวของมนุษย์DQ2 หรือแอนติเจนเม็ดโลหิตขาวของมนุษย์ DQ8 บุคคลที่ไม่มีแฮปโลไทป์เหล่านี้จึงไม่น่าจะได้รับการวินิจฉัยว่าเป็นโรคเซลิแอก การวินิจฉัยแยกโรคดำเนินการกับโรคอื่นๆ ที่ทำให้เกิดการดูดซึมผิดปกติ เช่นเดียวกับสาเหตุอื่นๆของการฝ่อโฟกัสของวิลลี่

ของเยื่อเมือกของลำไส้เล็ก ลำไส้อักเสบติดเชื้อไจอาร์เดียซิส ป่วงเขตร้อน รังสีและเอชไอวี โรคลำไส้ กลุ่มอาการการเจริญเติบโตของแบคทีเรีย แพ้นมและโปรตีนถั่วเหลือง ภาวะน้ำตาลในเลือดต่ำ โรควิปเปิ้ล มะเร็งต่อมน้ำเหลือง การรักษาผู้ป่วยจะได้รับอาหารที่ปราศจากกลูเตนอย่างเคร่งครัดตลอดชีวิต ยกเว้นผลิตภัณฑ์ที่มีข้าวสาลี ข้าวไรย์ และข้าวบาร์เลย์ ในระยะเริ่มต้นของการรักษา ผลิตภัณฑ์ที่มีข้าวโอ๊ตจะไม่รวมอยู่ในอาหาร อาจมีส่วนผสมของธัญพืชที่เป็นพิษ

และผลิตภัณฑ์จากนม การขาดแลคเตสทุติยภูมิมักเกิดในโรคช่องท้อง ดำเนินการแก้ไขความผิดปกติของการเผาผลาญ มาตรการที่มุ่งกำจัดโปรตีน การขาดวิตามิน ความผิดปกติของน้ำและความสมดุลของอิเล็กโทรไลต์ การขาดไดแซ็กคาริเดส ไดแซ็กคาริเดสเป็นไกลโคเนสเฉพาะของขอบแปรงของเยื่อบุลำไส้เล็กที่สลายไดแซ็กคาไรด์เป็นโมโนแซ็กคาไรด์ซึ่งช่วยให้ดูดซึมได้ การขาดไดแซ็กคาริเดสซึ่งถูกกำหนดทางพันธุกรรมหรือเกิดขึ้นรองจากความเสียหายต่อเยื่อเมือก

ของลำไส้เล็ก นำไปสู่การละเมิดการดูดซึมของไดแซ็กคาไรด์ที่เข้าสู่ลำไส้ใหญ่และถูกย่อยสลายโดยจุลินทรีย์ด้วยการก่อตัวของกรดไขมันมีเทนไฮโดรเจน คาร์บอนไดออกไซด์ สิ่งนี้ทำให้เกิดอาการของการดูดซึมคาร์โบไฮเดรต ท้องอืด เสียงดังก้อง ปวดจุกเสียด ท้องเสียออสโมติก สาเหตุและการเกิดโรค การขาดแลคเตสเป็นตัวแปรที่พบบ่อยที่สุดของการขาดเอนไซม์ในลำไส้ ซึ่งแสดงออกมาโดยการแพ้นมและผลิตภัณฑ์จากนม มากกว่า 90 เปอร์เซ็นต์ ของคนเชื้อ

สายแอฟริกัน เอเชีย และเพียง 5 เปอร์เซ็นต์ ของคนเชื้อสายยุโรปเหนือมีการลดลงของกิจกรรมแลคเตสตามพันธุกรรม ยีน LCT แลคเตส บนโครโมโซม 21 หลังจากสิ้นสุดระยะให้นมบุตร แต่กำเนิดเริ่มแสดงอาการท้องเสียหลังจากให้นมลูกครั้งแรก การขาดแลคเตสมักพัฒนาเป็นลำดับรองจากโรคของลำไส้เล็กที่มีความเสียหายต่อเยื่อเมือก กระเพาะและลำไส้อักเสบจากไวรัส โรคไจอาร์เดียซิส โรคช่องท้อง โรคโครห์น ในกรณีเช่นนี้

หลังการรักษาหรือระหว่างการทุเลาของโรค การขาดแลคเตสจะหายไป การแพ้น้ำนมแม่ชั่วคราวอาจเกิดขึ้นได้ในทารกที่คลอดก่อนกำหนด เนื่องจากกิจกรรมของแลคเตสจะปรากฏหลังจากการพัฒนามดลูก 28 สัปดาห์เท่านั้น การขาดน้ำตาลซูคราสไอโซมอลเทสทำให้เกิดการแพ้น้ำตาลและการขาดสารทรีฮาเลสทำให้เกิดการแพ้เชื้อรา การก่อตัวของก๊าซที่เพิ่มขึ้น ท้องอืด ปวดท้อง และท้องเสียหลังจากกินนม น้ำตาล เห็ด บ่งบอกถึงการแพ้ อาการท้องเสีย

เป็นแบบออสโมติกและหยุดลงด้วยการอดอาหาร การใช้ซูโครสแลคโตสในการปรุงอาหารอย่างแพร่หลายมักไม่อนุญาตให้กำหนดความสัมพันธ์ระหว่างการพัฒนาของอาการอาหารไม่ย่อยและการบริโภคคาร์โบไฮเดรต การวินิจฉัยการวิเคราะห์เอนไซม์ช่วยในการกำหนดความเข้มข้นของแลคเตส ซูคราส ไอโซมอลเทส ทรีฮาเลสในชิ้นเนื้อของเยื่อบุลำไส้เล็กการทดสอบลมหายใจด้วยไฮโดรเจนเป็นบวกหลังจากการกลืนแลคโตส

ซึ่งโดยปกติจะถูกดูดซึมอย่างสมบูรณ์ในลำไส้เล็ก ยืนยันการวินิจฉัยภาวะขาดแลคเตส การวินิจฉัยแยกโรคนั้นดำเนินการโดยไดแซ็กคาริเดสอื่นไม่เพียงพอ แพ้โปรตีนนมวัวติดเชื้อ โรคกระเพาะและลำไส้อักเสบ โรคช่องท้อง ตับอ่อน ต่อมไร้ท่อ ไม่เพียงพอโรคลำไส้อักเสบ การรักษาประกอบด้วยการกำจัดอาหารที่มีไดแซ็กคาไรด์ที่ดูดซึมไม่ได้ นมและผลิตภัณฑ์นมเหลว น้ำตาลและอาหารที่มีน้ำตาล หรือเห็ด ออกจากอาหาร

อ่านต่อได้ที่ >>  จิต การอธิบายเกี่ยวกับจิตวิทยาความขัดแย้งภายใน