เซลล์ การถ่ายโอนข้อมูลทางพันธุกรรมในเซลล์

เซลล์ ในชีวิตบกการแบ่งไมโทติคของเซลล์ที่มีอยู่เป็นหนทาง สำหรับการก่อตัวของเซลล์ใหม่ กระบวนการนี้จัดในรูปแบบของวงจรแบ่งเซลล์แบบไมโทติค การงอกขยาย การแก้ปัญหาข้อมูลทางชีวภาพที่สำคัญที่สุด และปัญหาทางพันธุกรรม

ทำให้เซลล์ของรุ่นลูกสาวมีข้อมูลทางพันธุกรรม ที่สมบูรณ์ในเชิงปริมาณและเชิงคุณภาพ โครงสร้างของวัฏจักรและหลักการของการควบคุมนั้นถูกกล่าวถึงในบทที่ 3 ในที่นี้ เรากำลังพูดถึงกระบวนการคัดลอกตัวเอง

การสืบพันธุ์ด้วยตนเอง หรือการจำลองแบบของ 1DNA ในช่วงการสังเคราะห์ของเฟสระหว่างวัฏจักรไมโทติค หรือในการสร้างเซลล์สืบพันธุ์ ก่อนการแบ่งไมโอซิสครั้งแรก สารพันธุกรรมของยูคาริโอตมีโครงสร้างโครโมโซม

โครโมโซมแต่ละอันประกอบด้วยโมเลกุล DNA สองอันประกอบกันที่บิดเป็นเกลียว ในระหว่างการทำซ้ำสายโพลีนิวคลีโอไทด์ที่เสริมกัน จะถูกสร้างตามแต่ละโมเลกุล การจำลองแบบดีเอ็นเอจึงเป็น กระบวนการที่สมมาตรในแง่ที่ว่าทั้ง 2

โมเลกุลของขดลวดทำหน้าที่เป็นแม่แบบ ดีออกซีไรโบนิวคลีโอไทด์เรียงตัวเป็นโมเลกุลลูกสาวตามกฎของการเติมเต็ม อะเดนิลนิวคลีโอไทด์ A จับคู่กับไทมิดิล T และกัวนิล G กับไซทิดิล C และในทางกลับกัน เป็นผลให้บนพื้นฐานของหนึ่ง DNA ไบสไปรัลเนื้อหาข้อมูลที่เหมือนกัน

2 อันเกิดขึ้น วิธีการเสแสร้งซึ่งเกลียวคู่ที่เกิดจากการจำลองแบบเกิดขึ้น จากโมเลกุลดีเอ็นเอของแม่ที่มีอยู่ก่อนแล้วหนึ่งตัว และลูกสาวที่เพิ่งตั้งขึ้นใหม่หนึ่งตัวเรียกว่ากึ่งอนุรักษนิยม

ยูคาริโอต DNA ไม่ได้ถูกทำซ้ำในหนึ่งช่วงตึกจากจุดเริ่มต้นจนถึงจุดสิ้นสุดของเกลียว แต่ในส่วนหรือการจำลองที่ มีขนาดเฉลี่ยประมาณ 30 ไมโครเมตร 1,60,000นิวคลีโอไทด์ในเกลียวชั้นนำที่เรียกว่าเกลียวดีเอ็นเอ มีโครโมโซม DNA มากถึง 50,000 ตัวในเซลล์โซมาติกของมนุษย์ ในการจำลองแบบบางตัว การทำซ้ำของ DNA เกิดขึ้นพร้อมๆกัน ในรูปแบบที่ต่างกันคำว่าการจำลองแบบ มักใช้เพื่ออ้างถึงการคัดลอกตัวเองของดีเอ็นเอ

คำว่าการทำซ้ำมักใช้เพื่ออ้างถึงการเพิ่มจำนวนโครโมโซมเป็นสองเท่าเวลาใหม่ ดังนั้น การจำลองดีเอ็นเอของบริเวณเฮเทอโรโครมาติก ซึ่งเป็นครั้งล่าสุดจึงเกิดขึ้นเมื่อสิ้นสุดช่วง S DNA ของส่วนเซนโทรเมียร์ของโครโมโซม จะเพิ่มเป็นสองเท่าแม้ในช่วง S

ของเฟส แต่ในช่วงเริ่มต้นของแอนาเฟสของไมโทซิสก่อนหน้า ทันทีก่อนที่จะเกิดความแตกต่างของโครโมโซมลูกสาว การเพิ่มตัวเองเป็นสองเท่าเกิดขึ้นในกลุ่มของการจำลอง 10 ถึง 100 รูปแบบการจำลองแบบ

การทำสำเนา DNA ด้วยตัวเองช่วยให้มีเวลามากขึ้น หากโมเลกุลดีเอ็นเอถูกจำลองโดยการจำลองหนึ่งตัว ในอัตราการสังเคราะห์ในมนุษย์ที่มีลำดับ 0.5 ไมโครเมตรต่อนาที เฉลี่ย 100 bp ต่อวินาทีในยูคาริโอตและ 1500 bp ต่อวินาทีในโปรคาริโอต เพื่อเพิ่มโครโมโซม 1 เป็นสองเท่าความยาว 8 เซนติเมตรจะใช้เวลาประมาณ 3 เดือน เนื่องจากการจัดระเบียบโพลีเรพลิคอน กระบวนการสร้างซ้ำของ DNA ทั้งหมดในช่วง S ของอินเตอร์เฟสในสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนม

โดยเฉลี่ยใช้เวลา 7 ถึง 12 ชั่วโมงในร่างกายและ 6 ถึง 8 ชั่วโมงในหลอดทดลองจำนวนจุดกำเนิดของการจำลองแบบ ตัวจำลองที่เปิดใช้งาน และอัตราจะแตกต่างกันไปขึ้นอยู่กับระยะของการพัฒนาส่วนบุคคลของสิ่งมีชีวิต

ประเภทของเซลล์และระยะของการเกิดฮิสโทเจเนซิสที่พวกมันตั้งอยู่ และเงื่อนไขของการดำรงอยู่ของพวกมัน ดังนั้น ในสเปิร์มโตโกเนีย โครโมโซมหนึ่งตัวจึงหมายถึง โดยเฉลี่ยแล้ว จุดเริ่มต้นการจำลองประมาณ 40 จุดระยะเวลา S 15 ชั่วโมง

ในระยะหลังของการสร้างสเปิร์มใน เซลล์ อสุจิ โครโมโซมจะมีจุดเหล่านี้ 5 ถึง 6 จุดระยะเวลา S 100 ชั่วโมง เพื่อให้การจำลองแบบดำเนินต่อไป จำเป็นต้องมีกลุ่มของสารตั้งต้นในสถานะที่มีพลังงานสูง ดีออกซีไรโบนิวคลีโอไซด์ ไตรฟอสเฟตของไทมีน อะดีนีน ไซโตซีนและกัวนีน ในกระบวนการจำลองแบบ DNA จะแยกระยะของการเริ่มต้น การยืดออกและการสิ้นสุด แม้ว่าการจำลองแบบจะเกิดขึ้นในระหว่างเฟส S สังเคราะห์ของวัฏจักรไมโทติค

คอมเพล็กซ์พรีพลาทีฟจะเกิดขึ้นระหว่างเฟส G1 พรีซินเทติก โพสต์ไมโทติก เป็นเอนไซม์เชิงซ้อนที่ซับซ้อนซึ่งประกอบด้วยโปรตีน 15 ถึง 20 ชนิด โดยเฉพาะโปรตีนที่เริ่มการจดจำ เช่นORS Cdc6 และ Mcm

คอมเพล็กซ์ที่มีชื่อนี้ต้องขอบคุณโปรตีน ORS ที่จับกับ DNA ที่จุดเริ่มต้นของการจำลองแบบลักษณะเด่นของจุดเหล่านี้ คือความสมบูรณ์ของคู่ AT ในคู่ดังกล่าว

อ่านต่อได้ที่ น้ำหนัก เป้าหมายในทางปฏิบัติเพื่อระบุผลิตภัณฑ์ที่ช่วยลดน้ำหนัก