อะลูมิเนียม ถูกใช้ในเครื่องครัวเพราะนำความร้อนได้อย่างมีประสิทธิภาพ

อะลูมิเนียม หากมีองค์ประกอบใดที่ได้รับการโหวตว่า มีโอกาสประสบความสำเร็จน้อยที่สุด ก็จะเป็นอะลูมิเนียม แม้ว่าช่างปั้นหม้อชาวเปอร์เซียโบราณจะเติมอะลูมิเนียมลงในดินเหนียวเพื่อเสริมความแข็งแกร่งให้กับเครื่องปั้นดินเผา แต่อะลูมิเนียมบริสุทธิ์ก็ยังไม่ถูกค้นพบจนกระทั่งปี 1825 เมื่อถึงเวลานั้น มนุษย์ใช้โลหะหลายชนิด และโลหะผสม หรือส่วนผสมของโลหะ เช่น บรอนซ์ เป็นเวลาหลายพันปี

แม้ว่าหลังจากการค้นพบแล้ว นักเคมีสามารถแยกได้ครั้งละไม่กี่มิลลิกรัมเท่านั้น และหายากมากที่โลหะกึ่งสังเคราะห์จะอยู่เคียงข้างทองคำและเงิน อันที่จริง ในปี 1884 การผลิตอะลูมิเนียมทั้งหมดของสหรัฐฯ อยู่ที่ 125 ปอนด์ จากนั้นในปี พ.ศ. 2429 ชาร์ลส์ มาร์ติน ฮอลล์ ชาวอเมริกันและปอล เอโรลต์ ชาวฝรั่งเศสซึ่งทำงานอิสระได้คิดค้นวิธีการสกัดอะลูมิเนียมออกจากอะลูมิเนียมออกไซด์ กระบวนการนี้เป็นการลดด้วยไฟฟ้าชนิดหนึ่ง ต้องใช้พลังงานไฟฟ้าจำนวนมหาศาล

แต่มันผลิตโลหะสีเงินสีขาวในปริมาณมาก ในปี พ.ศ. 2434 การผลิตอะลูมิเนียมได้สูงถึง 300 ตัน และกำลังหาทางเข้าสู่ผลิตภัณฑ์มากมายตั้งแต่หม้อและกระทะไปจนถึงหลอดไฟและสายไฟไปจนถึงรถยนต์และรถจักรยานยนต์ ทุกวันนี้ กว่าหนึ่งศตวรรษต่อมา อะลูมิเนียมเป็นสัญลักษณ์ของความแพร่หลาย ทุกปี สหรัฐอเมริกาผลิตมากกว่า 5.6 ล้านตัน อะลูมิเนียมส่วนใหญ่นั้นถูกนำไปผลิตในกระป๋องเบียร์และโซดา เท่ากับกระป๋องเครื่องดื่มอะลูมิเนียม 300 ล้านกระป๋องต่อวัน

เช่นเดียวกับธาตุอื่นๆอีกหลายสิบชนิดในตารางธาตุ อะลูมิเนียมเกิดขึ้นเองตามธรรมชาติ เช่นเดียวกับองค์ประกอบทั้งหมด อะลูมิเนียมเป็นสารเคมีบริสุทธิ์ ที่ไม่สามารถแตกตัวให้เป็นสิ่งที่ง่ายกว่านี้ได้ ธาตุทั้งหมดถูกจัดเรียงในตารางธาตุตามเลขอะตอม ซึ่งก็คือจำนวนโปรตอนในนิวเคลียส เลขนำโชคของ อะลูมิเนียม คือ 13 ดังนั้นอะตอมของอะลูมิเนียม จึงมี 13 โปรตอน มีอิเล็กตรอน 13 ตัว

ธาตุที่อยู่ด้านบนและด้านล่างของอะลูมิเนียม ในตารางธาตุก่อตัวเป็นตระกูล หรือกลุ่มที่มีคุณสมบัติคล้ายคลึงกัน อะลูมิเนียมจัดอยู่ในกลุ่ม 13 ซึ่งรวมถึงโบรอน แกลเลียม อินเดียม และแทลเลียม ตารางทางด้านขวาแสดงวิธีการจัดเรียงธาตุเหล่านี้ในตารางธาตุ ขอให้สังเกตว่าแต่ละองค์ประกอบจะแสดงด้วยสัญลักษณ์และสัญลักษณ์ของอะลูมิเนียมคือ Al ตัวเลขที่อยู่เหนือสัญลักษณ์แต่ละตัวคือน้ำหนักอะตอมของธาตุ ซึ่งวัดเป็นหน่วยมวลอะตอม

น้ำหนักอะตอมคือมวลเฉลี่ยของธาตุที่กำหนด โดยพิจารณาจากการมีส่วนร่วมของไอโซโทปธรรมชาติแต่ละชนิด น้ำหนักอะตอมของอะลูมิเนียมคือ 26.98 ดัลตัน ตัวเลขด้านล่างสัญลักษณ์ของอะลูมิเนียม คือเลขอะตอม นักเคมีจำแนกธาตุในกลุ่ม 13 ว่าเป็นโลหะ ยกเว้นโบรอนซึ่งไม่ใช่โลหะที่สมบูรณ์ โดยทั่วไปแล้ว โลหะเป็นองค์ประกอบที่แวววาวซึ่งนำความร้อนและไฟฟ้าได้ดี สามารถตอกเป็นรูปร่างต่างๆ และเหนียว สามารถดึงเป็นเส้นลวดได้

ลักษณะเหล่านี้ใช้กับอะลูมิเนียมอย่างแน่นอน อันที่จริงแล้ว อะลูมิเนียมมักถูกใช้ในเครื่องครัว เนื่องจากนำความร้อนได้เป็นอย่างดี และมีเพียงทองแดงเท่านั้นที่นำไฟฟ้าได้ดีกว่า ซึ่งทำให้อะลูมิเนียมเป็นวัสดุที่เหมาะสำหรับวัสดุไฟฟ้า รวมถึงหลอดไฟ สายไฟ และสายโทรศัพท์ คุณสมบัติที่สำคัญอื่นๆ ของอะลูมิเนียมมีดังต่อไปนี้ จุดหลอมเหลว 660 องศาเซลเซียส จุดเดือด 2,519 องศาเซลเซียส ความหนาแน่น 2.7 กรัมต่อลูกบาศก์เซนติเมตร

การสะท้อนแสงสูงไม่ใช่แม่เหล็ก ไม่เกิดประกายไฟ ทนต่อการกัดกร่อน คุณสมบัติสองประการสุดท้ายนี้ทำให้อะลูมิเนียมมีประโยชน์อย่างยิ่ง ความต้านทานการกัดกร่อนเกิดจากปฏิกิริยาเคมีที่เกิดขึ้นระหว่างโลหะกับออกซิเจน เมื่ออะลูมิเนียมทำปฏิกิริยากับออกซิเจน ชั้นของอะลูมิเนียมออกไซด์จะก่อตัวขึ้นที่ด้านนอกของโลหะ ชั้นบางๆ นี้ปกป้องอะลูมิเนียมที่อยู่ด้านล่างจากฤทธิ์กัดกร่อนของออกซิเจนน้ำและสารเคมีอื่นๆ

ด้วยเหตุนี้ อะลูมิเนียมจึงมีประโยชน์อย่างยิ่ง สำหรับการใช้งานภายนอกอาคาร นอกจากนี้ยังไม่ก่อให้เกิดประกายไฟเมื่อถูกกระแทก ซึ่งหมายความว่าคุณสามารถใช้ใกล้กับวัตถุไวไฟหรือระเบิดได้ อะลูมิเนียมมีอยู่ในธรรมชาติในสารประกอบต่างๆ ในการใช้ประโยชน์จากคุณสมบัติของมันจะต้องแยกออกจากองค์ประกอบอื่นๆ ที่รวมกัน ซึ่งเป็นกระบวนการที่ซับซ้อนและยาวนาน ที่เริ่มจากวัสดุแข็งคล้ายหินที่เรียกว่า บอกไซต์

หลังจากผ่านขั้นตอนดังกล่าวแล้ว อะลูมิเนียมจะมีความนุ่มและน้ำหนักเบามากในรูปแบบที่บริสุทธิ์ บางครั้งก็แนะนำให้เปลี่ยนคุณสมบัติเหล่านี้ เช่น เพื่อทำให้อะลูมิเนียมแข็งแรงขึ้นและแข็งขึ้น เป็นต้น เพื่อให้บรรลุเป้าหมายนี้ นักโลหะวิทยาจะผสมอะลูมิเนียมกับองค์ประกอบ และโลหะอื่นๆ เพื่อสร้างสิ่งที่เรียกว่าโลหะผสม อะลูมิเนียมมักผสมกับทองแดง แมกนีเซียม และแมงกานีส ทองแดงและแมกนีเซียมช่วยเพิ่มความแข็งแรงของอะลูมิเนียม ในขณะที่แมงกานีสช่วยเพิ่มความทนทานต่อการกัดกร่อนของอะลูมิเนียม

บทความที่น่าสนใจ : ดีเอ็นเอ กรดดีออกซีไรโบนิวคลีอิก และรูปแบบของการการวิเคราะห์