ลำไส้ อธิบายเกี่ยวกับการจำแนกโรคถุงลำไส้อักเสบ

ลำไส้ การอุดตันของคอของผนังอวัยวะที่มีอุจจาระนำไปสู่การยืดของโพรง การสะสมของการหลั่งเมือกในนั้น การสืบพันธุ์ของพืชในลำไส้ การเสื่อมสภาพของปริมาณเลือดไปยังผนังลำไส้ ทำให้เกิดการอักเสบของผนังอวัยวะ ซึ่งอาจหายไป กลายเป็นเรื้อรังหรือนำไปสู่การแตกของผนังอวัยวะ การเจาะรูเล็กๆ อาจยังคงมีการนำไปสู่การพัฒนาของเยื่อบุช่องท้องอักเสบ การก่อตัวของการแทรกซึม ฝีหรือช่องทวาร นำไปสู่การเจาะกับเยื่อบุช่องท้องและฝี

ฝีที่อยู่ห่างไกลหลังเยื่อบุช่องท้องหรือกระดูกเชิงกราน เยื่อบุช่องท้องอักเสบกระจายเนื่องจากการแพร่กระจาย ของเยื่อบุช่องท้องอักเสบหรือฝีในอุ้งเชิงกราน เยื่อบุช่องท้องอักเสบจากอุจจาระเนื่องจาก การเจาะผนังอวัยวะภายในช่องท้อง หลังจากล้างฝี ทวารอาจเกิดขึ้นระหว่างลำไส้และกระเพาะปัสสาวะ ท่อไต ช่องคลอดและผนังช่องท้อง การกลับเป็นซ้ำของถุงลำไส้อักเสบทำให้เกิดพังผืด และในบางกรณีการตีบตันกับการพัฒนา ของการอุดตันของลำไส้ใหญ่

การจำแนกประเภทมีหลายรูปแบบทางคลินิกของไดเวอร์ติคุโลซิส ไม่มีอาการ มีอาการแสดงทางคลินิกด้วยหลักสูตรที่ซับซ้อน ขึ้นอยู่กับตำแหน่งของรอยโรคลำไส้เล็ก ลำไส้ใหญ่ ภาพทางคลินิกและการวินิจฉัยไดเวอร์ติคุโลซิสของลำไส้เล็กในผู้ป่วยส่วนใหญ่ไม่มีอาการ และได้รับการวินิจฉัยโดยบังเอิญระหว่างการตรวจ ด้วยกล้องส่องกล้องหรือเอกซเรย์ บางครั้งผู้ป่วยมักบ่นเกี่ยวกับความผิดปกติของอุจจาระ อาการท้องอืดหรือปวดท้อง

ลำไส้ใหญ่ไดเวอร์ติคุโลซิสสามารถพัฒนาภาวะแทรกซ้อนได้ ถุงลำไส้อักเสบเกิดขึ้นประมาณ 25 เปอร์เซ็นต์ของผู้ป่วยและมีอาการดังต่อไปนี้ อาการปวดเฉียบพลันและความตึงเครียด ของกล้ามเนื้อในผนังหน้าท้อง ส่วนใหญ่อยู่ในส่วนล่างซ้ายของช่องท้อง

ด้วยความก้าวหน้าของโรค อุณหภูมิร่างกายเพิ่มขึ้น อาการหนาวสั่น อาการเบื่ออาหาร คลื่นไส้ อาเจียน ความผิดปกติของอุจจาระ ท้องร่วงหรือท้องผูก ด้วยการแพร่กระจายของกระบวนการอักเสบจากผนังอวัยวะ

ซึ่งไปยังเนื้อเยื่อรอบๆ การก่อตัวของการแทรกซึมที่ไม่ใช้งานหนาแน่น ที่เจ็บปวดในช่องท้องและลำไส้อุดตัน เมื่อเกี่ยวข้องกับกระบวนการของกระเพาะปัสสาวะ การเกิดภาวะปัสสาวะลำบาก การเจาะของผนังอวัยวะในช่องท้องทำให้เกิดเยื่อบุช่องท้องอักเสบกระจายในเนื้อเยื่อหลังเยื่อบุช่องท้อง หรือช่องว่างระหว่างแผ่นน้ำเหลือง แทรกซึมหรือฝี การพัฒนาของเยื่อบุช่องท้องอักเสบไม่เพียงแต่เกี่ยวข้องกับ การเจาะของผนังอวัยวะเท่านั้น แต่ยังรวมถึงฝีที่ก่อตัวในผนังลำไส้

ระหว่างถุงผนังลำไส้อักเสบด้วย เลือดออกรุนแรงเกิดขึ้นใน 3 ถึง 5 เปอร์เซ็นต์ของผู้ป่วย และมักเป็นเพียงอาการเดียวของโรคใน 70 ถึง 80 เปอร์เซ็นต์ของกรณี เลือดออกจะหยุดเองตามธรรมชาติ ลำไส้อุดตันในไดเวอร์ติคุโลซิสมักเป็นการอุดกั้นและเกิดขึ้น เนื่องจากการแทรกซึมของการอักเสบที่กดทับลำไส้ กระบวนการยึดเกาะที่นำไปสู่การเสียรูปของลำไส้และน้ำเหลือง และในบางกรณีเนื่องจากการกระตุกของกล้ามเนื้อเรียบของลำไส้ ทวารลำไส้ภายในหรือน้อยกว่าบ่อยครั้ง

การวิจัยในห้องปฏิบัติการ สำหรับโรคถุงผนังลำไส้ใหญ่อักเสบ การตรวจเลือดมักจะแสดงให้เห็นการเปลี่ยนแปลง ของสูตรเม็ดโลหิตขาวไปทางซ้าย การเพิ่มขึ้นของ ESR และเมื่อมีเลือดออก แสดงว่าเป็นโรคโลหิตจางจากการขาดธาตุเหล็ก ข้อมูลจากการศึกษาการตรวจอุจจาระที่ยืนยันการอักเสบ นิวโทรฟิล การปรากฏตัวของแมคโครฟาจจำนวนมากในเมือก เยื่อบุผิวที่ลอกออกด้วยการก่อตัวของช่องทวารลำไส้ในปัสสาวะ ทำให้สามารถตรวจพบจำนวนเม็ดเลือดขาว

รวมถึงเม็ดเลือดแดง ส่วนประกอบของลำไส้ จุลินทรีย์จำเพาะในลำไส้เพิ่มขึ้น การวิจัยด้วยเครื่องมือ รังสีเอกซ์การศึกษาก่อนที่สารต้านความคมชัด ถือเป็นการศึกษาวินิจฉัยที่สำคัญที่สุดสำหรับโรคถุงผนังลำไส้อักเสบ และการตรวจพิเศษทางรังสีของกระเพาะปัสสาวะ ถูกระบุสำหรับช่องทวารหนักที่น่าสงสัย ของทางเชื่อมต่อที่ผิดปกติระหว่างทางเดินอาหาร การถ่ายภาพรังสีแบบพาโนรามาของอวัยวะ ในช่องท้องในตำแหน่งแนวนอนและแนวตั้งจะดำเนินการ

โดยสงสัยว่ามีการเจาะของอวัยวะในช่องท้อง และมีอากาศว่างในช่องท้อง การส่องกล้องตรวจลำไส้ใหญ่เผยให้เห็นลักษณะเฉพาะ ของการส่องกล้องตรวจไดเวอร์ติคุโลซิส การมีอยู่ของปากช่องเดียวหรือหลายช่องในผนังลำไส้ อัลตร้าซาวด์ของอวัยวะในช่องท้อง ไตจะทำเพื่อแยกพยาธิสภาพของอวัยวะอื่นๆ CT ถูกระบุในระยะเฉียบพลันของโรค เพื่อประเมินสถานะของผนังลำไส้และอวัยวะที่อยู่ติดกัน อาจจำเป็นต้องใช้การตรวจวินิจฉัยหลอดเลือด

หากมีเลือดออกจากโรคกระเปาะที่ลำไส้ใหญ่เป็นไปได้ ที่จะดำเนินการตามมาตรการการรักษาโดยการอุดหลอดเลือด ของหลอดเลือดที่มีเลือดออก การตรวจร่างกาย การวินิจฉัยแยกโรค โรคลำไส้แปรปรวนต้องแตกต่างจากอาการลำไส้แปรปรวน มะเร็งลำไส้ โรคลำไส้ใหญ่บวมเป็นแผล โรคโครห์น เนื้องอกที่ไม่เป็นมะเร็งที่ทำจากหลอดเลือดผิดปกติลำไส้ใหญ่ ลำไส้ใหญ่ขาดเลือดหรือติดเชื้อ แผลเนื้อร้ายจากยาในลำไส้ใหญ่ โรคทางนรีเวชและระบบทางเดินปัสสาวะต่างๆ

รวมถึงการตั้งครรภ์นอกมดลูก การรักษาแบบอนุรักษนิยม การรักษาที่สำคัญที่สุดสำหรับภาวะการอักเสบของกระเปาะของลําไส้ใหญ่ คืออาหารที่มีใยอาหารสูง อาหารเสริมเส้นใย ซึ่งป้องกันการก่อตัวของโรคกระเปาะที่ลำไส้ใหญ่ มีผลการรักษาและป้องกันการพัฒนาของภาวะแทรกซ้อน โรคถุงผนังลำไส้ใหญ่อักเสบชนิดไม่รุนแรงรักษาได้ ด้วยอาหารที่มีใยอาหารและยาปฏิชีวนะต่ำ โดยมีผลกับพืชแอโรบิกแกรมลบและแอโรบิก เช่น เมโทรนิดาโซลร่วมกับซิโปรฟลอกซาซิน

ไตรเมโทพริมร่วมกับซัลฟาเมทอกซาโซล ในกรณีที่เกิดโรคร้ายแรงขึ้น ผู้ป่วยควรเข้ารับการรักษาในโรงพยาบาลศัลยกรรม เขาถูกกำหนดให้หิว ยาปฏิชีวนะที่ออกฤทธิ์กับจุลินทรีย์แกรมลบและแอโรบิก การบำบัดทางหลอดเลือดด้วยสารละลายอิเล็กโทรไลต์ในน้ำ ในกรณีที่ไม่มีผลของการรักษาแบบอนุรักษ์นิยมจะทำการผ่าตัด การผ่าตัด การผ่าตัดรักษาเป็นสิ่งจำเป็นในสถานการณ์ต่อไปนี้ เจาะผนังอวัยวะภายในช่องท้อง ลำไส้อุดตัน เลือดออกมาก การปรากฏตัวของทวาร

นอกจากนั้นยังมีถุง ลำไส้ อักเสบกำเริบซับซ้อนโดยการเกิดฝี พยากรณ์ การพยากรณ์โรคเป็นสิ่งที่ดีในกรณีส่วนใหญ่ในผู้ป่วย 33 เปอร์เซ็นต์ โรคนี้มีอาการอักเสบเกิดขึ้นอีก การมีเลือดออกซ้ำเกิดขึ้นใน 22 ถึง 38 เปอร์เซ็นต์ของผู้ป่วย การป้องกันโรคถุงผนังกั้นทางเดินปัสสาวะ คือการป้องกันอาการท้องผูกโดยปฏิบัติตามอาหาร และการควบคุมอาหาร การรักษาวิถีชีวิตที่กระฉับกระเฉง การบำบัดด้วยการออกกำลังกาย

อ่านต่อได้ที่ เชื้อโรค โรคในสุนัขในคนและโรคติดต่อ Zooanthroponoses รวมถึงต่อไปนี้