ร่องทวารหนัก ประเภทของรอยแยกทางร่องทวารหนัก อธิบายได้ ดังนี้

ร่องทวารหนัก รอยแยกทางทวารหนัก เป็นข้อบกพร่องในเยื่อเมือกของคลองทวาร ซึ่งเป็นเนื้อเยื่อฉีกขาดในแนวตั้งที่มีรูปร่างคล้ายรอยผ่า วงรีหรือสามเหลี่ยม แผลดังกล่าวมีขนาดเล็ก ยาวสูงสุด 1 ถึง 2 ซม. ลึก 2 ถึง 3 มม. กว้าง 2 ถึง 5 มม. ในแง่ของความถี่ของกรณี พยาธิวิทยาอยู่ในอันดับที่สามในกลุ่มโรค proctological หลังริดสีดวงทวารและลำไส้ใหญ่

รอยแยกทางทวารหนักสามารถเกิดขึ้นได้ในผู้ป่วยทุกเพศและทุกวัย อย่างไรก็ตามโรคนี้มักเกิดขึ้นในหญิงสาว ในผู้ชายพยาธิวิทยาเกิดขึ้นน้อยมาก ประเภทของรอยแยกทางทวารหนัก ร่องทวารหนัก ตามลักษณะของโรคคือ มีอาการกระตุกของกล้ามเนื้อหูรูด และปวดรุนแรงในระหว่างและหลังการถ่ายอุจจาระ อาจไม่ลดลงเป็นเวลาหลายชั่วโมง รอยแยกทางทวารหนักเฉียบพลันมีขอบเรียบและอ่อนนุ่ม

และมีรูปร่างเหมือนรอยกรีด อาจหายภายในไม่กี่สัปดาห์หรือกลายเป็นเรื้อรัง เรื้อรัง ขอบของรอยแตกนั้นหนาแน่น และปกคลุมด้วยเนื้อเยื่อแผลเป็น ความเจ็บปวดนั้นยาวนานกว่าในรูปแบบเฉียบพลัน และสังเกตได้ ไม่เพียงแต่ในระหว่าง หลังการถ่ายอุจจาระ แต่ยังเกิดจากท่านั่งนาน โรคนี้มีลักษณะเป็นคลื่น อาการกำเริบจะถูกแทนที่ด้วยการให้อภัย ยิ่งละเลยพยาธิวิทยามากเท่าไหร่ ก็ยิ่งมีอาการกำเริบบ่อยและนานขึ้นเท่านั้น

โดยการแปลเป็นภาษาท้องถิ่น รอยแยกทางทวารหนักคือหลัง อยู่ที่ผนังด้านหลังของคลองทวาร ใน 85 เปอร์เซ็นต์ของกรณี ด้านหน้า อยู่ที่ผนังด้านหน้าของคลองทวาร กระจก รอยแตกเกิดขึ้นพร้อมกันที่ผนังด้านหน้าและด้านหลัง ด้านข้าง ที่ผนังด้านข้าง ในบางกรณี ภาวะแทรกซ้อนของรอยแยกทางทวารหนัก หากไม่ได้รับการรักษา อาจเกิดภาวะแทรกซ้อนดังต่อไปนี้

ร่องทวารหนัก การเสื่อมสภาพของรอยแตกในเนื้องอกมะเร็ง การอักเสบของไส้ตรง ทวาร โรคโลหิตจาง เนื่องจากมีเลือดออกเป็นประจำ สาเหตุของรอยแยกทางทวารหนัก สาเหตุหลักของการเกิดรอยแตก คือการบาดเจ็บที่เยื่อเมือก พวกเขาสามารถเกิดขึ้นได้เนื่องจากความผิดปกติของอุจจาระบ่อย ท้องผูก ท้องเสียน้อยลง การตรวจทางทวารหนักที่ไม่ถูกต้อง การแนะนำเคล็ดลับสวนทวารไม่ถูกต้อง

กล้ามเนื้อหูรูดกระตุก การผ่าตัดไส้ตรง การคลอดบุตร รอยแยกทางทวารหนักสามารถเกิดขึ้นได้ในผู้ป่วยที่เป็นโรคต่างๆ เช่น ริดสีดวงทวาร ต่อมลูกหมากอักเสบ อาการลำไส้ใหญ่บวม โรคบิด กล้ามเนื้อหูรูด วัณโรค เอชไอวี ซิฟิลิส มะเร็งเม็ดเลือดขาว ไลฟ์สไตล์และนิสัยอาจทำให้เกิดรอยแยกทางทวารหนักได้ บุคคลที่มีความเสี่ยง ได้แก่ ทำงานเป็นเวลานานในท่านั่ง ฝึกการมีเพศสัมพันธ์ทางทวารหนัก

ดื่มแอลกอฮอล์เป็นประจำ อาการก้นแตก สัญญาณของโรคนี้รวมถึงการตัดอย่างรุนแรง การสั่นหรือกระตุกในทวารหนักที่เกิดขึ้นระหว่าง หลังกระบวนการถ่ายอุจจาระหรือในท่านั่ง สังเกตจากทวารหนัก มักพบเห็นได้น้อยบนกระดาษชำระหรือชุดชั้นในเท่านั้น แต่ในบางกรณีมีเลือดออกค่อนข้างรุนแรง อาการคันและแสบร้อนในทวารหนัก ส่วนใหญ่มักเป็นโรคเรื้อรัง กระตุกหดเกร็งของกล้ามเนื้อหูรูด

เนื่องจากอาการปวดอย่างรุนแรง บางครั้งแผ่ไปที่หลังส่วนล่างหรือช่องท้องส่วนล่าง และอาจทำให้เกิดความผิดปกติของปัสสาวะ ผู้ป่วยอาจมีอาการกลัวอุจจาระ กลัวกระบวนการถ่ายอุจจาระ ทำให้เกิดการคั่งของอุจจาระ และอาการท้องผูกใหม่ การวินิจฉัยรอยแยกทางทวารหนัก การวินิจฉัยโรคดำเนินไปอย่างรวดเร็ว และไม่มีปัญหามากนัก ขั้นแรก แพทย์จะถามคำถาม ฟังคำร้องเรียน รวบรวมประวัติ

จากนั้นทำการตรวจด้วยสายตา ด้วยการเจือจางก้นอย่างระมัดระวัง เนื่องจากการเคลื่อนไหวกะทันหัน อาจทำให้ผู้ป่วยเจ็บปวดได้ นอกจากนี้ ด้วยการใช้ยาแก้ปวดจะดำเนินการ การวิจัยนิ้ว sigmoidoscopy การตรวจส่องกล้องทวารหนัก หากผู้ป่วยมีอาการปวดเฉียบพลัน โดยเฉพาะอย่างยิ่ง sigmoidoscopy จะดำเนินการหลังจากที่แผลหายดีแล้ว ในบางกรณีอาจจำเป็นต้องมีการตรวจชิ้นเนื้อ

เมื่อรักษาผู้ป่วยที่กลัวการถ่ายอุจจาระ บางครั้งจำเป็นต้องปรึกษานักประสาทวิทยา เนื่องจากรอยแยกทางทวารหนัก มักเกิดขึ้นกับภูมิหลังของโรคในทางเดินอาหาร จึงอาจจำเป็นต้องได้รับความช่วยเหลือจากแพทย์ทางเดินอาหาร การรักษารอยแยกที่ก้น ใน 70 เปอร์เซ็นต์ของกรณี การฟื้นตัวของผู้ป่วยสามารถทำได้ โดยการรักษาแบบอนุรักษนิยม ซึ่งรวมถึงการแต่งตั้งยาที่ช่วยบรรเทาอาการปวด

และอาการกระตุกของกล้ามเนื้อหูรูด ในรูปแบบของการฉีด เหน็บหรือขี้ผึ้ง การใช้ enemas เพื่อขจัดอาการท้องผูก ตัวแทนของฮอร์โมนของการกระทำในท้องถิ่น ขี้ผึ้ง เพื่อผลลัพธ์การรักษาที่ประสบความสำเร็จ การมีส่วนร่วมของผู้ป่วยเองก็เป็นสิ่งจำเป็นเช่นกัน เขาควรรับประทานอาหารพิเศษ อาหารพิเศษช่วยรับมือกับอาการท้องผูก อาหารรสเผ็ด เค็ม ดอง เครื่องเทศไม่รวมอยู่ในอาหาร

นอกจากนี้ ผู้ป่วยควรหยุดดื่มเครื่องดื่มแอลกอฮอล์ อาหารของผู้ป่วยส่วนใหญ่ในช่วงเวลานี้ควรเป็นอาหารจากพืช ผักสด ผลไม้ ซีเรียล ขนมปังโฮลเกรน และผลิตภัณฑ์จากนมเปรี้ยว แนะนำให้รับประทานอาหารที่เป็นเศษส่วน กิน 5 ถึง 6 ครั้งต่อวันในส่วนเล็กๆ ระยะเวลาในการรักษาขึ้นอยู่กับแต่ละกรณี โดยเฉลี่ย รอยแยกทางทวารหนักเฉียบพลันจะหายภายใน 5 ถึง 6 สัปดาห์

ด้วยรอยแยกทางทวารหนักเรื้อรังขั้นสูง ซึ่งเกือบจะกลายเป็นแผลพุพองแล้ว การแทรกแซงการผ่าตัดจะดำเนินการภายใต้การดมยาสลบเฉพาะที่หรือทั่วไป การรักษาแบบอนุรักษนิยมในกรณีนี้สามารถช่วยได้ชั่วคราวเท่านั้น ในระหว่างการผ่าตัดรอยแยก จะถูกตัดออกโดยเอาส่วนทางพยาธิวิทยาของคลองทวารออก การป้องกันรอยแยกที่ก้น

การป้องกันรอยแยกที่ก้น มาตรการป้องกันเป็นเรื่องง่าย แต่มีประสิทธิภาพที่แนะนำ ถ้าเป็นไปได้ ให้ล้างลำไส้ในครั้งแรกที่กระตุ้นให้ถ่ายอุจจาระ พยายามหลีกเลี่ยงอาการท้องผูก ดื่มน้ำบริสุทธิ์ 1.5 ถึง 2 ลิตรต่อวัน กินอาหารที่มีไฟเบอร์สูง ซีเรียล ผัก ผลไม้ทุกวัน ล้างบริเวณทวารหนักด้วยน้ำอุ่น หรือน้ำเย็นหลังการขับถ่ายแต่ละครั้ง ให้เวลากับการออกกำลังกาย หากไม่มีวิธีออกกำลังกายทุกวัน ให้เปลี่ยนเป็นการเดิน

หากคุณมีอาการท้องผูกซ้ำๆ หรือมีอาการของปัญหาอื่นๆเกี่ยวกับระบบทางเดินอาหาร คุณควรปรึกษา แพทย์ทันที การกำจัดการละเมิดอย่างทันท่วงที จะช่วยให้ผู้ป่วยหลีกเลี่ยงการเกิดรอยแยกทางทวารหนัก

อ่านต่อได้ที่ แมว สายพันธุ์แมวที่ขนฟูที่สุดในโลก อธิบายรายละเอียดได้ ดังนี้