ต่อมไร้ท่อ การเปลี่ยนแปลงอายุเยื่อหุ้มสมองต่อมหมวกไต

ต่อมไร้ท่อ การเปลี่ยนแปลงอายุเยื่อหุ้มสมองต่อมหมวก ไตในมนุษย์พัฒนาเต็มที่เมื่ออายุ 20 ถึง 25 ปี เมื่ออัตราส่วนของความหนาของต่อมหมวกไตเข้าใกล้ 193 หลังจาก 59 ปี ความหนาของเปลือกนอกเริ่มลดลง ในเซลล์ของเยื่อหุ้มสมอง จำนวนและขนาดของการรวมตัวของไขมันจะค่อยๆลดลง และชั้นเนื้อเยื่อเกี่ยวพันระหว่างเส้นเยื่อบุผิวจะหนาขึ้น การลดลงส่งผลกระทบต่อบริเวณตาข่าย และไตบางส่วนเป็นหลัก ความหนาของโซนในมัดท่อลำเลียง เพิ่มขึ้นค่อนข้างมาก

ซึ่งทำให้มั่นใจได้ว่ามีความเข้มข้นเพียงพอ ของการทำงานของกลูโคคอร์ติคอยด์ของต่อมหมวกไตจนถึงวัยชรา ไขกระดูกต่อมหมวกไตไม่ได้รับการเปลี่ยนแปลง ที่เกี่ยวข้องกับอายุอย่างชัดเจน หลังจาก 40 ปีพบว่ามีการเจริญเติบโตมากเกินไปของโครมาฟิโนไซต์ แต่ในวัยชราเท่านั้นที่มีการเปลี่ยนแปลงของแกร็น ในพวกเขาการสังเคราะห์คาเทโคลามีนอ่อนลง หลอดเลือด ไขกระดูกต่อมหมวกไตและเยื่อหุ้มสมองมีปริมาณเลือดทั่วไป หลอดเลือดแดงที่เข้าสู่ต่อมหมวกไต

รวมถึงเข้าสู่หลอดเลือดแดง สร้างเครือข่ายใต้ถุงหุ้มที่หนาแน่นซึ่งเส้นเลือดฝอยส่งเลือดไปยังเยื่อหุ้มสมอง เอนโดทีเลียมของพวกเขามีรูเปิด อำนวยความสะดวกในการป้อนฮอร์โมนเตียรอยด์ จากเยื่อหุ้มสมองจากเซลล์เยื่อหุ้มสมองเข้าสู่กระแสเลือด จากเขตไขว้กันเหมือนแห เส้นเลือดฝอยจะเข้าสู่ส่วนสมองซึ่งอยู่ในรูปของไซนัส และรวมเป็นหลอดเลือดดำเล็กซึ่งผ่านเข้าไปในช่องท้องดำ ไขกระดูกยังรวมถึงหลอดเลือดแดงที่เกิดจากเครือข่ายใต้ถุงหุ้ม

เมื่อผ่านเยื่อหุ้มสมองและเสริมด้วยผลิตภัณฑ์ ที่หลั่งออกมาจากเซลล์ของเยื่อหุ้มสมองต่อมหมวกไต เลือดจะนำไปสู่เอนไซม์พิเศษของโครมาฟิโนไซต์ที่ผลิตในคอร์เทกซ์ ซึ่งกระตุ้นการสร้างเมทิลเลชันของนอร์เอพิเนฟริน กล่าวคือการก่อตัวของอะดรีนาลีน ในไขกระดูกการแตกแขนงของเส้นเลือดนั้นแต่ละโครมาฟิโนไซต์ จะสัมผัสกับเส้นเลือดฝอยที่ปลายด้านหนึ่ง และปลายอีกด้านหนึ่งหันไปทางไซนูซอยด์ที่หลอดเลือดดำ ซึ่งจะปล่อยคาเทโคลามีนออกมา

ไซนูซอยด์จากหลอดเลือดดำจะถูกรวบรวมไว้ ที่หลอดเลือดดำส่วนกลางของต่อมหมวกไต ซึ่งไหลเข้าสู่หลอดเลือดเวนาคาวาที่ด้อยกว่า ดังนั้น ทั้งคอร์ติโคสเตียรอยด์และคาเทโคลามีน จะเข้าสู่กระแสเลือดในเวลาเดียวกัน ซึ่งทำให้มั่นใจถึงความเป็นไปได้ของการทำงานร่วมกัน ของปัจจัยควบคุมทั้งสองอย่างต่ออวัยวะ หรือระบบเอฟเฟกต์ผ่านเส้นเลือดอื่นๆ เลือดจากเยื่อหุ้มสมองและไขกระดูกจะถูกส่งไปยังหลอดเลือดดำพอร์ทัล ของตับนำอะดรีนาลีนเข้าไป

ซึ่งเพิ่มการเคลื่อนย้ายกลูโคสจากไกลโคเจน และกลูโคคอร์ติคอยด์ซึ่งกระตุ้นการสร้างกลูโคเนซิสในตับ การดูแลต่อมหมวกไตได้รับแรงกระตุ้นจากเส้นประสาท ส่วนใหญ่ผ่านทางเส้นประสาทเซลิแอคและประสาทเวกัส คอร์เทกซ์ประกอบด้วยเส้นใยซิมพาเทติกหลังปมประสาท ไม่ใช่ไมอีลิเนตและเมดัลลา เช่นเดียวกับปมประสาทซิมพาเทติกอื่นๆ รวมถึงเส้นใยพรีกังไลโอนิก ไมอีลิเนต แคปซูลมักประกอบด้วยไมโครแกลเลียและปมประสาทเดี่ยว

เซลล์ประสาทเกลียลในส่วนของเยื่อหุ้มสมองกิจกรรมที่กระตุ้น โดยอะดีโนไฮโปไฟซีล ACTH บทบาทของแรงกระตุ้นเส้นประสาทโดยตรงนั้น ถูกจำกัดด้วยผลกระทบของวาโซมอเตอร์ ในไขกระดูกซึ่งไม่ได้ขึ้นอยู่กับต่อมใต้สมอง การควบคุมกิจกรรมการหลั่งจะดำเนินการโดย แรงกระตุ้นของเส้นประสาทโดยเฉพาะ ซึ่งส่วนใหญ่มาถึงผ่านเส้นประสาทเซลิแอค การระคายเคืองของสารหลังช่วยเพิ่มการหลั่งของอะดรีนาลีนและนอร์เอพิเนฟริน

โดยเซลล์โครมาฟินเข้าสู่กระแสเลือด การเกิดปฏิกิริยาและการงอกใหม่ ภายใต้ความเครียดพร้อมกับปฏิกิริยาทางอารมณ์ ที่รุนแรงของความกลัวหรือความโกรธ กิจกรรมของระบบประสาทขี้สงสารมีอิทธิพลเหนือระบบประสาทโคลิเนอร์จิค สิ่งนี้เพิ่มไม่เพียงแต่กิจกรรมของเซลล์ประสาทแอดรีเนอร์จิก โพสกงไลโอนิกแต่ยังรวมถึงการหลั่งเซลล์ของไขกระดูกต่อมหมวกไต นอร์เอพิเนฟรินและอะดรีนาลีน จำนวนมากเข้าสู่กระแสเลือดเป็นผลให้การหดตัวของหัวใจบ่อยขึ้น

ความดันโลหิตเพิ่มขึ้น ปริมาณของเลือดหมุนเวียนในหลอดเลือดของกล้ามเนื้อ และระบบประสาทส่วนกลางเพิ่มขึ้น กลูโคสสำรองจะถูกปล่อยเข้าสู่กระแสเลือดจากตับ การหลั่งสารอะดรีนาลีนและนอร์ดรีนาลีนที่เพิ่มขึ้น โดยเซลล์ของไขกระดูกต่อมหมวกไตจะเกิดขึ้นแบบสะท้อนกลับ ในระหว่างการเย็นตัวลงอย่างกะทันหัน ความเจ็บปวดและความเครียดประเภทอื่นๆ การงอกใหม่ทางสรีรวิทยาของเยื่อหุ้มสมองต่อมหมวกไตนั้น ดำเนินการโดยการมีส่วนร่วมของเซลล์

รวมถึงเซลล์ที่อยู่ระหว่างโซนไตและในมัดท่อลำเลียง ซึ่งอยู่ภายใต้การควบคุมของ ACTH ของต่อมใต้สมองส่วนหน้า เมื่อต่อมหมวกไตหนึ่งถูกกำจัดออกจะสังเกตพบการโตเกิน และการเจริญเกินของเซลล์ต่อมของต่อมหมวกไตอีกข้างหนึ่ง พารากังเกลียเช่นเดียวกับต่อมหมวกไต ประกอบด้วยเนื้อเยื่อโครมาฟินที่พัฒนาจากซิมพาโทบลาสต์ ยอดประสาทมีช่องท้องหลอดเลือด หลอดเลือดแดง อวัยวะภายใน ในหัวใจ ผิวหนัง ลูกอัณฑะ มดลูก พารากังเกลีย

ด้านนอกถูกล้อมรอบด้วยเนื้อเยื่อเกี่ยวพัน ซึ่งเป็นชั้นที่ทะลุผ่านระหว่างเส้นใย ของต่อมไร้ท่อที่เป็นเม็ดเล็กๆ ส่วนหลังมีเส้นผ่านศูนย์กลาง 10 ถึง 15 ไมโครเมตร เป็นรูปวงรีหรือทรงกลม และมีแกรนูลเฉพาะขนาดต่างๆที่มีคาเทโคลามีน ต่อมไร้ท่อล้อมรอบด้วยไกลโอไซต์ที่เป็นพารากังเลียน เส้นเลือดฝอยชนิดไซนูซอยด์ที่มีเซลล์บุผนังหลอดเลือด เฟเนสเทรตอยู่ในกลุ่มของต่อมไร้ท่อในส่วนที่ไม่มีเซลล์รองรับ อวัยวะถูกปกคลุมโดยระบบประสาทแอดรีเนอร์จิก

ระบบต่อมไร้ท่อแบบกระจาย ชุดของเซลล์ที่ผลิตฮอร์โมนเดี่ยวเรียกว่าระบบ ต่อมไร้ท่อ ที่กระจัดกระจาย DES และเซลล์เหล่านี้เรียกว่าชุด APUD ชื่อกลุ่มเซลล์ต่อมไร้ท่อที่ประกอบเป็นอนุกรม APUD การดูดซึมสารตั้งต้นและดีคาร์บอกซิเลชันการดูดซึม และดีคาร์บอกซิเลชันของเอมีนและสารตั้งต้นของเอมีน ชื่อนี้สะท้อนถึงคุณสมบัติหลักของเซลล์ในซีรีย์นี้ ความสามารถในการสะสมสารตั้งต้นของเอมีนชีวภาพ ดีคาร์บอกซิเลตและผลิตเอมีนชีวภาพ และฮอร์โมนโพลีเปปไทด์

หลังมีบทบาทสำคัญในกระบวนการควบคุมเนื้อเยื่อ ตามลักษณะทางสัณฐานวิทยา ชีวเคมีและการทำงาน เซลล์ในซีรีส์ APUD มากกว่า 50 ชนิดถูกแยกออก ลักษณะภูมิประเทศทั่วไปของเซลล์เหล่านี้คือ ตำแหน่งใกล้หลอดเลือดในบรรดาเซลล์ที่เป็นส่วนหนึ่งของเยื่อบุผิว ความแตกต่างของขั้วแม้ว่าจะไม่ได้แสดงออกอย่างชัดเจนเสมอไป ซึ่งสอดคล้องกับการหลั่งของสารคัดหลั่งในหลอดเลือด ของเตียงระบบไหลเวียนโลหิตขนาดเล็ก เซลล์ต่อมไร้ท่อของซีรีส์ APUD

ซึ่งแสดงการพึ่งพาแรงกระตุ้น ของเส้นประสาทอย่างใกล้ชิดและโดยตรง มาถึงพวกเขาผ่านเส้นประสาทแอดรีเนอร์จิกและประสาทโคลิเนอร์จิค แต่ไม่ตอบสนองต่อฮอร์โมนเขตร้อนของต่อมใต้สมองส่วนหน้า สภาพและกิจกรรมของพวกเขาหลังจาก การตัดต่อมใต้สมองจะไม่ถูกรบกวน เซลล์ในซีรีส์ APUD มีลักษณะเฉพาะด้วยการมีอยู่ของนิวโรเอมีน เช่น เซโรโทนิน คาเทโคลามีนและเอมีนชีวภาพอื่นๆ ซึ่งตรวจพบเนื่องจากการเรืองแสงจำเพาะ

หลังการบำบัดในไอฟอร์มัลดีไฮด์ และการเตรียมการดูในรังสีอัลตราไวโอเลต การดูดซึมสารตั้งต้นของเอมีนเมื่อเข้าสู่ร่างกาย เช่น 5-ไฮดรอกซีทริปโตเฟน ไดไฮดรอกซีฟีนิลอะลานีน ดีคาร์บอกซิเลชันของเอมีน ฮอร์โมนเปปไทด์ตรวจพบโดยวิธีอิมมูโนไซโตเคมีเป็นหลัก ในเซลล์ในซีรีส์ APUD จะมีการกำหนดปริมาณเอ็นไซม์จำนวนมาก เอสเทอเรส โคลีนเอสเทอเรส อัลฟา กลีเซอโรฟอสเฟตดีไฮโดรจีเนส กล่าวอีกนัยหนึ่งเซลล์ในชุดนี้รวมคุณสมบัติของเซลล์ประสาท

ภายใต้กล้องจุลทรรศน์อิเล็กตรอน ในส่วนฐานของเซลล์เหล่านี้ เม็ดหลั่งจำนวนมากจะถูกเปิดเผย แกนโปรตีนซึ่งล้อมรอบด้วยเมมเบรน เซลล์ในซีรีส์ APUD ให้ปฏิกิริยาเฉพาะเมื่อได้รับการรักษาด้วยแอนติซีรา กับเอมีนชีวภาพและฮอร์โมนโพลีเปปไทด์ ความแตกต่างทางจุลกายวิภาคและจุลกายวิภาค ไม่ได้ให้เหตุผลในการรวมเอาอะปูโดไซต์ที่เรียกว่าทั้งหมดเข้าไว้ในระบบเซลล์เดียว ทางพันธุกรรมแม้จะมีความคล้ายคลึงกันในบางส่วน ซึ่งส่วนใหญ่เป็นฮิสโตเคมิคัล

ลักษณะเฉพาะเซลล์ต่อมไร้ท่อของอวัยวะที่ไม่ใช่ต่อมไร้ท่อ ก็เป็นองค์ประกอบที่เป็นส่วนประกอบของเนื้อเยื่อที่สอดคล้องกัน ทำให้เกิดเส้นของความแตกต่างของเซลล์ที่แตกต่างกัน หรือส่วนต่างของเซลล์ในเนื้อเยื่อเหล่านี้ ด้วยเหตุนี้เซลล์ในซีรีส์ APUD จึงมีความโดดเด่น อนุพันธ์ของในสัตว์มีกระดูกสันหลัง เซลล์ประสาทของไฮโปทาลามิค ต่อมไพเนียล เซลล์ประสาทเปปไทด์ของ CNS และ PNS อนุพันธ์ของผิวหนังเอ็กโทเดิร์ม เซลล์แมร์เคิล ต่อมไร้ท่อของ APUD ของ ต่อมใต้สมองส่วนหน้า อนุพันธ์ของเอนโดเดิร์มในลำไส้ ต่อมไร้ท่อของระบบทางเดินอาหาร และตับอ่อนอนุพันธ์ของเมโสเดิร์ม

อ่านต่อได้ที่ >>  อักเสบ กับอาหารเสริม 7 ชนิดที่คุณควรรู้